Hoe heeft de sociale zekerheid van mensen met een beperking zich in het naoorlogse Nederland ontwikkeld? En hoe hebben internationale organisaties en netwerken het socialezekerheidsbeleid voor deze groep tussen 1945 en 2017 beïnvloed?
Het departement Geschiedenis en Kunstgeschiedenis biedt met het project ‘Beperkte rechten? Sociale zekerheid en mensen met een beperking, 1945-2017’ een postdoc onderzoeker de kans om deze vragen te beantwoorden.
Wat ga je doen? Mensen met een beperking hadden gedurende een groot deel van de twintigste eeuw niet vanzelfsprekend toegang tot sociale zekerheid. Vanaf de invoering van de eerste sociale verzekering, de Ongevallenwet van 1901, werden er discussies gevoerd over (on)toegankelijk het vangnet voor mensen met een (arbeids)beperking moest zijn en waarop ze dan recht hadden. Deze discussies hadden ook een internationale dimensie. Zo bemoeide de internationale arbeidsorganisatie zich actief met het borgen van de rechten van gehandicapte werknemers, bijvoorbeeld op goede zorg, hulpmiddelen en re-integratie.
De discussie over hoe om te gaan met zorg, ondersteuning én participatie van mensen met een beperking werd na 1945 verder verbreed en ingebed in de ideologische strijd tussen West en Oost tijdens de Koude Oorlog. Hoever moest sociale zekerheid voor mensen met een beperking gaan? Wie had er recht op (en wie niet)? En wat was het uiteindelijke doel: zorg of werk? In de jaren 1970 kreeg deze discussie een emancipatoire lading, waarbij mensenrechten en gelijke behandeling meer op de voorgrond kwamen.
In het project richt je je onder ander op het analyseren van de rol van internationale organisaties en grens overstijgende, vaak informele netwerken (epistemic communities) in het denken over en vormgeven van sociale zekerheid voor verschillende groepen mensen met een beperking in de periode na 1945 in Nederland. Via welke routes en netwerken kwam deze interactie tot stand? Welke kennis en praktijken werden hier ontwikkeld en verder verspreid? Hoe positioneerden Nederlandse experts, beleidsmakers en professionals zich hierin? En wat waren de effecten daarvan op Nederlands beleid? En hoe werden deze invloeden politiek gelegitimeerd? De transnationale interactie wordt in beeld gebracht door de aandacht te verleggen van het publieke podium van politieke besluitvorming naar de besloten wereld van beleidsvoorbereiding.
Als postdoc doe je onderzoek naar de transnationale dimensies van socialezekerheidsbeleid voor mensen met een beperking. Dit betekent onder andere dat je:
- onderzoek doet in archieven en bibliotheken in Nederland en andere landen;
- sleutelpersonen interviewt en/of witness-seminars organiseert;
- twee peer-reviewed artikelen in internationale tijdschriften publiceert en meewerkt aan een edited volume;
- onderzoeksresultaten presenteert op nationale en internationale conferenties en werk- en reflectiesessie met andere belanghebbenden, zoals beleidsmakers en sociale partners;
- helpt bij het verder verspreiden van de onderzoeksbevindingen van het project zowel binnen als buiten de academische wereld, bijvoorbeeld door publicaties in vak- en publieksmedia.
Dit Postdoc-project maakt deel uit van het onderzoeksproject 'Onbegrensd! Transnationale circulatie van kennis en praktijken in sociale zekerheid en de betekenis voor socialezekerheidsbeleid in Nederland, 1945-2017' gefinancierd door Stichting Instituut Gak. Dit project omvat naast dit deelproject ook een project over de transnationale geschiedenis van sociale zekerheid voor migranten. Dit onderzoek zal worden uitgevoerd door een promovendus, met wie je nauw samenwerkt. Het project kan bovendien leunen op een begeleidingscommissie bestaande uit experts op het gebied van sociale zekerheid, migratiegeschiedenis en disability studies.